arkamızdan gelen şehirler

istanbul’la ayrılalı üç ay olmuş. gel seni vapura bindireyim, diyor arada, kanımıza girdiği o yerden dürtüyor.

bir keresinde yine illallah diye ayrılmıştık, yirmiüç sene pek görüşmemiştik. döndüğüm gün şu resimdeki şiiri göstermişti:

bu istanbul’da her şey olmuştur. her şey olmuş olabilir. sabah sabah yamulmuşumdur. bir şiir insanı yamultabilir.

bir şey diyesiniz var mı?